-
1 ὀσμήρης
ὀσμήρης, ες, riechend, sowohl wohlriechend, als stinkend; Nic. Al. 237, wo es der Schol. erkl. ὀδμὴν ἔχουσα εὐώδη.
1 ὀσμήρης
ὀσμήρης, ες, riechend, sowohl wohlriechend, als stinkend; Nic. Al. 237, wo es der Schol. erkl. ὀδμὴν ἔχουσα εὐώδη.